aðventan

er ágætis kennslustund í þolinmæði, verst að ég er alltaf sami slúbertinn í lærdóminum. Það er einhvern veginn þannig að þegar maður byrjar að bíða getur maður ekkert hætt því. Ekki er svo langt síðan ég starði á pakkana undir trénu eins fast og ég mögulega gat til að reyna geta mér til um innihald þeirra. Nú finnst mér eins og ég sé risajólapakki sem sé í þann veginn að springa undan óþolinmæðisstari og spurningin sem ég velti fyrir mér -- ætti ég að seinka jólunum samkvæmt rússnesku rétttrúnaðarkirkjunni og taka senbúddismann á þessa blessuðu hátíð næstu helgi?
Annars vorum við fyrirmyndarfjölskylda í dag; keyptum jólatré, mandarínur og suðusúkkulaði í Bónus og komum okkur á hlýtt heimilið. Þar tók við tiltekt, jólaplötuhlustun, piparkökubakstur og auðvitað jólatréð skreytt...það er orðið afskaplega jólalegt hérna með greni og piparkökuilmi, umh.