das leben der anderen

Svo ég segi nú upp og ofan af því sem ég og fjölsk gerðum um helgina, hálfritskoðað auðvitað svo þið farið nú ekki að lesa eitthvað tilfinningaklám hérna....
Jæja þá fórum við AET til Berlínar á laugardagskveldið eða réttara sagt þýsku myndina líf annara. Myndin er vægast sagt frábær, ofsalega vel gerð, stórkostlegur leikur og bara frábær. Það var soldil stemning líka að sjá ýmsa staði frá Austur Berlín þar sem við dvöldum síðastliðinn vetur. Merkilegast að sjá stasíhöfuðstövðarnar en heimsókn okkar, mömmu og litla bróður míns þangað fyrir einu og hálfu ári síðan er mér mjög minnisstæð, stemninginn í húsinu frekar skrýtin og kaffiteríukonurnar virtust hafa séð tímana tvenna í þessum húsakynnum. Mynd sem þið verðið að sjá, bara alles.
í gær fórum við svo þrjú á Abbabbab leikritið og á meðan var Karólína litla hjá langafa sínum og langömmu í pössun. Við höfðum nú ekki gert ráð fyrir að leikritið væri fullir tveir tímar en Ísold stóð sig mjög vel, hélt reyndar að hún þyrfti að taka þátt í sýningunni og fór að tala ofan í leikarana og syngja, við urðum svolítið kindarleg því við vildum ekki vera þagga niður í litla sniðuga barninu okkar en hvað um það henni fannst mjög gaman þó hún væri orðin svolítið þreytt undir bláendan. Leikritið fannst mér mjög skemmtilegt og virka bæði fyrir litla og fullorðna. Ég fann mig mest í persónunni Aroni Neista sem gekk í hekluðum fötum og átti foreldra sem voru herstöðvarandstæðingar. Músíkin ein og sér er náttúrulega hrein snilld og hefur fengið að óma hér aftur og aftur upp á síðkastið. Karólína var voða dugleg að sögn löngu og langa sem eru auðvitað engir aukvissar í að hugsa um ungviðið.
Jæja og hvernig væri svo að fella núverandi stjórn og fá nýtt blóð í næstu ríkiststjórn, hum!