snjóbíll

Snjór, ótrúlega jólalegur jólasnjór úti og ég er gersamlega að tryllast úr jólaspenningi. Millinn okkar er (nissan sunnyinn okkar sem var metinn á eina milljón af bankastjóranum) búinn að vera á síðustu metrunum heillengi. Miðstöðin engri lík, blæs framan í mann ísköldum blæstri sem er ekki alveg málið á hrímköldum vetrarmorgnum, nú svo var bremsan eiginlega farin, ein framrúðan föst og flestar þeirra mosagrónar...já já og margt fleira sem ég kann ekki að nefna en fjórtán ágætis ár (undanfarin ár hefur afi verið kraftaverkalæknirinn í lífi millans og kom honum í gegnum skoðun sem frægt er orðið). Í gær var sem sagt keyptur alvöru bíll af gerðinni Ford, hann er ekkert ólíkur þeim fyrri að ytri gerð silfurgrár langbakur, en þegar inn er komið mætir manni heitur bíll með framrúðuhitara og nútíma tónlistarflutningagræjum. Millinn með sitt kasettutæki var kvaddur á eldshöfða á þessum kalda vetrarmorgni og heim keyrðum við á fullorðinsbílnum sem er okkar fyrsti keypti bíll. Spurning hvað fókusinn verður kallaður! Kemur allt í ljós. En við erum í það minnsta ferðbúinn fyrir veturinn.